Musas e Terras est sa festa de sas artes musicales de Sardigna. Onni annu sas artes s’atòbiant a pare pro sighire a contare sa Sardigna cun nodas, sonos e foeddos de su connotu. Calicunu at a pensare chi sunt cosas de su passadu e chi fortzis diat a èssere mègius a castiare a su benidore faghende èssere “su chi fiat” solu ogetu de istùdiu, materia de acadèmia. Ma CAMPOS, su Cordinamentu Artes Musicales e Poèticas de traditzioni Orali de Sardigna, est s’emblema de sa vida de custas artes: sa Gara de poesia a bolu logudoresa, sa Cantada campidanesa a mutetus, sa Gara de poesia a s’arrepentina, sa Gara de poesia a mutos, su Cantu a chiterra, su Cantu a tenore, sos Càntigos de crèsia – litùrgicos e paralitùrgicos a bator boghes, sas Launeddas, sa Mùsica pro ballu sardu a organitu e a fisarmònica e sos àteros sonos de su connotu sunt una realidade de oe e de su benidore. Prus de chimbichentos sòtzios, artistas de totus sa Sardigna, sunt sa prenda manna de CAMPOS e de sa terra nostra. Pitzinnos chi ant imparadu dae mastros mannos si sunt pondende in s’àndala giusta pro èssere mastros isso puru, pro sighire a donare alenu a una cultura chi non si cheret arrèndere a sa globalizatzione. Tzertu, si abbaidamus a su manistream, so sonu de sas launeddas o sas boghes de su cantu a tenore parent foras dae su tempus. Ma issaras diat a tocare a resonare subra de chie e ite cherimus èssere. Est custu su chi bessit a campu dae Musas e terras. Su fundamentu de totu est unu resonu subra de s’identidade, subra de sa cussèntzia, subra de sa voluntade de mustrare sas làcanas de su chi semus pro las barigare in su matessi tempus. Poestas bascos, corsicanos de argentinos, sonadores de flamenco e de pizzica, boghes de su Caucaso e tamburos de sa Lucania sunt parte de unu mosàicu mannu de culturas chi totu paris colorant su mundu. E tando dae su 4 de nadale a su 27 at a èssere comente a nos torrare a contare chies semus, sena de timoria, sena de birgòngia, ca sas artes sunt s’espressada prus bella de sa terra nostra, sunt s’ispantu, sa dignidade, sa pintura de unu mundu chi mudat ma non ismentigat. Ocannu su tema est su ballu e issaras, isperende chi in medas andent a sos atòbios e potzant ballare cun càntidos, a sonu de launeddas, chiterras, sonetes e trunfas, naramus «Cantade e ballade bois ca sos ballos sun sos bostros cando an a benner sos nostros amus a ballare nois.» Sos nostros sun lòmpios. Pro sighire su programma intrade in su situ www.musas-e-terras.org. T.c. Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna – IMPRENTAS 2020-2021. LR 22/2018, art22