Su Prolagus fut un’animaleddu parenti de su conillu chi biviat a custas paratis fintzas a is tempus de is romanus, fortzis. Is sardus antigus ndi papant a fuliadura ma una bella dii custu animaleddu est sparèssiu, po nexi de is òminis e de s’evolutzioni puru. Custu assimbillu po nai ca su discu e lìburu nou de Andrillo est un’aina po no sparessi, nosu e sa curtura nosta. Dexi cantzonis, otu scritas in sardu, duas in spanniolu, giai totus de issu ma cun s’agiudu de autoris cumenti a Bissenti Pisanu e Pierfranco Devias e de sonadoris cumenti a Silvano Lobina, Giacomo Deiana, Gianluca Pischedda e Arrogalla. Sa boxi e sa ghitarra de s’artista sardu funt connotas in sa terra nosta, ca est annus sonendi a giru e custu no est su primu discu ma su ‘e tres, traballus chi dd’ant fatu pretziai apetotu po sa sensibilidadi, sa poesia e s’emotzioni chi ponit in totu su chi fait. E custu discu puru caminat in su pròpiu arrastu, giai ca ocannu at bintu su prèmiu Mario Cervo, unu de is prus importantis po sa mùsica in Sardìnnia, chi at arreconnotu sa calidadi manna de su traballu. Ma Prolagus est unu lìburu puru, cumenti eus nau, cun scritus de cuatru autoris: Fiorenzo Caterini, Pierfranco Devias, Ivo Murgia e Francesco Casula, a prus de totu is fueddus de is cantzonis, e sa presentada de Giacomo Serreli e de Andrillo etotu. Caterini arrexonat de sa stòria nosta e de su logu chi tenit po is sardus e po is stràngius, in is interessus insoru, Devias dda sighit cun is sìmbulus de su connotu nostu chi parint cuaus po no ddus fai connosci a is sardus etotu, Murgia chistionat de is logus comunus de sa sardidadi cun contus giai giai surrealis e Casula de is pregiudìtzius de sa lìngua sarda, a ita serbit e a ita no serbit. “Peus de su chi nd’ant furau, peus de essi disterraus, ita serbiat de prus?” T.C. Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna – IMPRENTAS 2020-2021. LR 22/2018, art22